Μαθαίνω το παιδί μου να ΑΓΑΠΑ?

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι πρέπει να κάνετε για να μάθει το παιδί σας να αγαπάει; Ανη δική σας στάση απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις ενισχύει ή όχι το συναίσθημα της αγάπης;

Διαβάστε παρακάτω και απαντήστε στο τέλος.

 

Αγαπώ το παιδί μου και του το εκφράζω!!!

Αρχικά το πρώτο συναίσθημα που προσφέρεται στο παιδί (από τις πρώτες μέρες της ζωής του), είναι η αγάπη που εκδηλώνεται από τη μητέρα και τον πατέρα. Αυτή η αγάπη (παράλληλα με τη ζεστή αγκαλιά, τη φροντίδα και την έγνοια), θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα στο σχηματισμό της προσωπικότητας του παιδιού.

Αυτή η αγάπη θα πρέπει, εκτός από το να εκδηλώνεται και να βιώνεται έμπρακτα, να εκφράζεται με λόγια (π.χ. Παιδί μου, Σ? αγαπώ πολύ!). Αυτό θα ενισχύει την ευτυχία του και θα νιώθει ωραία να προσφέρει κι αυτό την αγάπη του.

 

Αγαπώ το/τη σύζυγο μου!!!

Η εκδήλωση της αγάπης μας στο/στη σύντροφο ? σύζυγο- άντρα/γυναίκα ? πατέρα/ μητέρα των παιδιών μας μπροστά στο παιδί μας ενισχύει το ίδιο με ηρεμία, σιγουριά και ευτυχία. Αυτό το περιβάλλον ηρεμίας και ευτυχίας θα θέλει και το ίδιο μεγαλώνοντας να έχει. Σκεφτείτε την απόσταση που δημιουργείται μεταξύ του παιδιού και της αγάπης όταν οι γονείς του τσακώνονται ή ο ένας δεν αντέχει ή βρίζει τον άλλον.

 

Αγαπώ τους συγγενείς μου!!!

Πόσες φορές έχουμε ακούσει από φιλικά ζευγάρια ή από γνωστούς τσακωμούς που έχουν να κάνουν με πεθερικά, ζήλιες μεταξύ αδερφών, περιουσιακά στοιχεία; Συγγενείς που χρόνια έχουν να μιλήσουν για μία παρεξήγηση; Συγγενείς που συναντώνται στο δρόμο και γυρνούν τα πρόσωπά τους για να μη μιλήσουν; Παιδιά συγγενών που συνεχίζουν τη στάση των γονιών τους χωρίς να γνωρίζουν καν το λόγο;

Όλες αυτές καταλαβαίνουμε πως δεν είναι συμπεριφορές που προωθούν την αγάπη, πόσο μάλλον σε παιδιά που λειτουργούν με πρότυπα μίμησης. Γι? αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις καλό θα ήταν να δρούμε όλοι με γνώμονα την αγάπη και αν αυτό δεν είναι εφικτό, τουλάχιστον μην κάνουμε μετόχους τα παιδιά.

 

Αγαπώ τους φίλους μου!!!

Οι φίλοι μας είναι οι άνθρωποι που θα μας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές και που θα χαρούν με τη δική μας χαρά. Που θα τους προσφέρουμε απλόχερα την αγάπη μας και θα μας προσφέρουμε απλόχερα τη δική τους. Που θα τους προσφέρουμε απλόχερα την αγάπη μας χωρίς να ζητήσουμε αντάλλαγμα τη δική τους.

Που θα τους εμπιστευτούμε τα μυστικά μας, τις ανησυχίες μας, τις ευτυχισμένες στιγμές μας. Που η λέξη ζήλια δεν θα υπάρχει στις σκέψεις μας. Αυτή η αγάπη μεταξύ εμάς και των φίλων μας θα είναι το πρότυπο αγάπης για το παιδί μας και τις δικές τους φιλίες.

 

Αγαπώ τους συνανθρώπους μου!!!

Καθημερινά βλέπουμε στην τηλεόραση ανθρώπους άστεγους, φτωχούς, ανήμπορους ή οικονομικά ευκατάστατους με πολυτελή αυτοκίνητα και δημοσιότητα, ανθρώπους που υποφέρουν από ασθένειες ή τραυματισμούς, άτομα με ειδικές ανάγκες, ανθρώπους από άλλες χώρες με διαφορετικά χρώματα και έθιμα. Για όλους αυτούς και για πολλούς άλλους η στάση μας είναι αυτή που θα ενεργοποιήσει τη συμπεριφορά του παιδιού μας.

Η συμπόνια και η φιλανθρωπία για αυτούς που το έχουν ανάγκη θα πρέπει να προωθείται μέσα από την οικογένεια. Η κοροϊδία θα πρέπει να μείνει στο περιθώριο και η συζήτηση για τους συνανθρώπους μας στο επίκεντρο. Τo καλό παράδειγμα ότι ενδιαφερόμαστε, αγαπάμε και δεν αγνοούμε τους συνανθρώπους μας θα το αποτελέσουμε εμείς οι γονείς για τα παιδιά μας.

 

Αγαπώ τα ζώα!!!

Οι επισκέψεις μας σε ζωολογικούς κήπους ή σε μαγαζιά που πουλούν ζωάκια και η ενασχόλησή μας με θέματα που τα αφορούν μπορούν να ωθήσουν ένα παιδί στη φροντίδα και αγάπη των ζώων. Ακόμα κι αν εμείς δεν επιθυμούμε κάποιο ζώο να μεγαλώνει στο σπίτι ή στο διαμέρισμά μας, αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορούμε να μάθουμε στο παιδί μας να αγαπά και να προσέχει τα ζώα. Άλλωστε μελετώντας παραμύθια και βιβλία που έχουν ζωάκια και αυτό μπορεί να ωθήσει την καλή στάση ενός παιδιού απέναντί τους.

 

Αγαπώ το περιβάλλον!!!

Δεν πετώ σκουπίδια στους δρόμους ή στις ακτές, κάνω ανακύκλωση, δε σπαταλάω το νερό και το ρεύμα, δεν καταστρέφω τα φυτά, προσέχω στους χώρους που είναι σε δάση, είναι κάποιες από τις οδηγίες που ακούμε κι εμείς και τα παιδιά μας τόσο από το σχολείο όσο και από τα μέσα επικοινωνίας (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ίντερνετ).

Το πόσο εμείς αγαπάμε το περιβάλλον, πόσο έχουμε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα των παραπάνω και επιδιώκουμε να αλλάξουμε τη στάση μας σε κάποια θέματα, είναι πολύ βασικό στοιχείο για να μπορέσουμε να τα μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας.

Λοιπόν τι νομίζετε, μπορεί η στάση μας απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις να ενισχύσει το συναίσθημα της αγάπης;;